Ουάρντα, πώς γίνεται στα 27 σου να παίζεις στον Βόλο;

Ήταν τελευταίες μέρες της φετινής μεταγραφικής διορίας και ο Αμρ Ουάρντα κινδύνευε να μείνει χωρίς ομάδα. Από την πλευρά του ο ΠΑΟΚ που ποτέ δεν κατάφερε να τον διαχειριστεί και να βρει τα «κουμπιά» του, του είχε δώσει το ελεύθερο να πράξει ό,τι εκείνος θέλει για τη συνέχεια της καριέρας του. Σε ομάδες τέτοιου επιπέδου δεν υπάρχει άλλωστε η πολυτέλεια να κινείται ένας οργανισμός γύρω από την εκκεντρικότητα του κάθε ατόμου, εκτός πια κι αν μιλάμε για εξαιρετικά ιδιαίτερες περιπτώσεις.

Μία από τις εύλογες σκέψεις του Αιγύπτιου ήταν να απευθυνθεί στον ποδοσφαιρικό του «πατέρα» και στη δική του ποδοσφαιρική Εδέμ. Ναι… Η επιστροφή του Νταμίρ Κάναντι στον Ατρόμητο, που τον ευεργέτησε και ευεργετήθηκε, ήταν για εκείνον το πλέον ιδεατό σενάριο για τη συνέχεια της καριέρας του. Ωστόσο, ακόμα και ο σύλλογος του Περιστερίου, που ήταν ο μοναδικός που τον έφτασε σε τόσο υψηλά στάνταρ απόδοσης, δεν ήταν διατεθειμένος να πάρει αυτό το ρίσκο. Κανείς δεν είχε ξεχάσει ότι η μόλις πεντάμηνη δεύτερη θητεία του, στάθηκε ικανή για να σβήσει τη σεζόν-όνειρο του 2017/18 που τον ανέδειξε ως τον πολυτιμότερο του ελληνικού πρωταθλήματος. Κανείς δεν είχε ξεχάσει τη συμπεριφορά του στο ματς Κυπέλλου με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, κανείς δεν είχε ξεχάσει πολλά και διάφορα, που σε μία κακή συγκυρία έρχονται πιο εύκολα στην επιφάνεια.

Κατόπιν τούτου, ο Αιγύπτιος μην έχοντας κι άλλες επιλογές είπε το «ναι» στον Βόλο και έφτασε το χθεσινό ματς στη Ριζούπολη για να θυμηθούμε ότι πρόκειται για έναν από τους πιο ποιοτικούς παίκτες που κυκλοφορούν στη Super League. Καμία ομάδα στην Ελλάδα δεν διαθέτει ποδοσφαιριστή με την ποιότητα του Ουάρντα, που όχι μόνο μπορεί με μια ενέργειά του να αλλάξει τη μοίρα ενός ολόκληρου παιχνιδιού, αλλά τον διακρίνει μία αξιοθαύμαστη τακτική πειθαρχεία, που απορεί κανείς αν πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο εκτός αγωνιστικού χώρου.

Το γεγονός ότι κανείς από τους παίκτες της «Ένωσης» δεν μπόρεσε να τον κάνει… καλά, με τις αντιδράσεις των Σάκχοφ (στη φάση της κόκκινης) και Μάνταλου (σε μία από τις τελευταίες φάσεις που ο Αιγύπτιος ζήτησε μια ανύπαρκτη παράβαση πέναλτι) να είναι ενδεικτικές του εκνευρισμού που τους είχε προκαλέσει, είναι μόνο ένα μικρό δείγμα για την πραγματική αξία του 27χρονου.

Οντως είναι μόλις 27 ετών και μόλις πριν από τρία καλοκαίρια, αυτό του 2018, ήταν παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Πριν από μόλις 2,5 χρόνια έπαιζε βασικός στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική Αιγύπτου και στα επόμενα ματς μοιραζόταν το ίδιο γήπεδο με τον Μοχάμεντ Σαλάχ. Για το γεγονός ότι σήμερα έχει χάσει κάθε… επαφή με την εθνική ομάδα και αντί να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο, ακόμα και σε αυτό της Super League, είναι στο ρόστερ του Βόλου με μόλις δύο χρόνια ζωής στην πρώτη κατηγορία (με όλο τον σεβασμό στην προσπάθεια που κάνουν στον σύλλογο της Μαγνησίας), ευθύνεται μόνον ο ίδιος, μια πραγματικότητα που κάνει το «what if» της περίπτωσής του ακόμα μεγαλύτερο.

Ο ίδιος ο Ουάρντα δεν μπορεί να κατηγορήσει ούτε την κακή του τύχη (δεν είχε ποτέ σοβαρό τραυματισμό σε αυτό το διάστημα), ούτε τον κακό Λουτσέσκου που δεν τον… έβλεπε στον ΠΑΟΚ, ούτε φυσικά τον… κακό τον κόσμο που τον έχει στοχοποιήσει, «ξυπνώντας» τους δαίμονες που έχει μέσα του.

Αν ο «κατά κανόνα Ουάρντα» ήταν ο ποδοσφαιριστής που έκανε… πλάκα στον αγωνιστικό χώρο της Ριζούπολης, τότε θα είχε φύγει από την Ελλάδα εδώ και αρκετό καιρό, ο τραπεζικός του λογαριασμός θα ήταν πολύ πιο «φουσκωμένος» και φυσικά κανείς δεν θα του στεκόταν εμπόδιο να φτάσει στην πραγματική αξία των δυνατοτήτων του.

Από τη στιγμή, όμως, που ο ίδιος μέχρι σήμερα «πληρώνει» ανώριμες συμπεριφορές (όχι κακές), χωρίς να έχει καταφέρει να αντιληφθεί το ταλέντο που έχει στα πόδια του, τότε έπειτα από ποδοσφαιρικές παραστάσεις όπως η χθεσινή στη Ριζούπολη, θα κυριαρχεί μια διαπίστωση.

Πόσο αυτοκαταστροφικός είναι αυτός ο παικταράς, που παίζει ακόμα στον Βόλο, στην ΑΕΛ ή στον Ατρόμητο και δεν έχει φύγει για κάποιο από τα κορυφαία πρωταθλήματα του εξωτερικού. Οι πιθανότητες να αλλάξει αυτή η πραγματικότητα είναι λίγες, οπότε μένει να απολαμβάνουμε για 90 λεπτά κάθε Σαββατοκύριακο αυτόν τον τρελό τύπο με το φουντωτό μαλλί και πού και πού να χαζεύουμε με τις ενέργειές του, που αυτή τη στιγμή στο ελληνικό πρωτάθλημα τις ψάχνει κανείς με ειδική αποστολή σε ντέτεκτιβ